بیایید در مورد بهترین نوع صحبت با کودک صحبت کنیم - نوعی که هم مغز و هم روابط با کودک را شکل می دهد. مطالعات اخیر به ما می‌گویند که چگونه و چقدر والدین و سایر مراقبانی که با نوزاد در طول سال اول صحبت می‌کنند، می‌توانند تأثیر عمیقی بر رشد فکری او تا پایان عمر داشته باشد.

این به این دلیل است که پایه های رشد مغز که به انسان اجازه می دهد توان ادراکی، خلاقیت، استدلال و پردازش و درک اطلاعات جدید ر داشته باشد، بیشتر در طول سال اول زندگی شکل می گیرد. و آنچه بیش از هر چیز دیگری به توسعه شبکه پیچیده ای از نورون ها در مغز کمک می کند، گفتار انسان است.

یک مطالعه معروف که توسط هارت و ریزلی انجام شد، گروهی از نوزادان را با زمینه‌های اقتصادی مختلف از زمانی که کودکان هفت تا دوازده ماهه بودند تا سه سالگی مشاهده کردند و ماهانه تعاملات خود را با والدینشان ثبت می‌کردند.

آنها میانگین تعداد کلماتی که در هر ساعت به هر کودک ارسال می‌شود را تعیین کردند، سپس این اعداد را با میزان عملکرد هر کدام در تست‌های هوش در سن سه و نه سالگی مقایسه کردند.

رابطه بین تعداد کلماتی که به کودکان در دوران نوزادی گفته می شود و نمرات آزمون بعدی آنها قابل توجه بود. کسانی که در بالاترین سطوح آزمایش می‌کردند، بیش از سه برابر بیشتر از جوانانی که کمترین امتیاز را داشتند، در معرض زبان گفتاری قرار داشتند.

پس از بزرگتر شدن کودکان، آن دسته از کودکانی که در دوران نوزادی بیشتر صحبت می کردند، همچنان از مزیت قابل توجهی برخوردار بودند. از آنجایی که کودکان به طور مستمر بر تجربیات قبلی خود بنا می‌کنند، رسیدن به عقب تقریباً غیرممکن است.

بنابراین، چگونه والدین می توانند از این اطلاعات تحقیق استفاده کنند؟

از ابتدا با نوزاد خود صحبت کنید. طوری صحبت کنید که توجه کودکتان را جلب کرده و پاسخی دریافت کنید. از لحن دلگرم کننده با صدای معتبر خود استفاده کنید.

واضح و قابل شنیدن صحبت کنید - خواهید دید که کودک هنگام صحبت کردن روی لب های شما تمرکز می کند. تماس چشمی مستقیم برقرار کنید. کلمات را تکرار کنید و روی کلمات کلیدی تأکید کنید، مانند: "من آب را برای حمام شما می ریزم. مقدار زیادی آب گرم و خوب."

تمام آن ابزارهای غیرکلامی و تکنیک های واضح صحبت کردن به کودک کمک می کند تا روی زبان تمرکز کند.

از هر فرصت مراقبتی به عنوان زمانی برای صحبت استفاده کنید. هنگام صحبت کردن، سرعت خود را کم کنید تا بتوان کلمات را تفسیر کرد. صحبت کردن را با اعمال و حرکات مرتبط کنید. آنچه را که انجام می دهید، آنچه را که به آن نگاه می کنید، توصیف کنید. به نامگذاری اشیا و اعمال عادت کنید.

جریان گفتگو را ادامه دهید، اما مطمئن شوید که آن را به عنوان یک مکالمه دو نفره در نظر بگیرید و برای دریافت پاسخ و واکنش کودک مکث کنید. به صداهای کودک گوش دهید و به صداهای او پاسخ دهید و نشان دهید که ما به همدیگر گوش می دهیم و همچنین صحبت می کنیم.

مطمئن شوید که صداهای پس‌زمینه موسیقی یا تلویزیون، وضوح گفتار شما را از بین نمی‌برند و تشخیص صداها را برای نوزاد مشکل می‌سازد.

البته، خواندن کتاب‌های ساده به نوزادان اجازه می‌دهد تا صداهای کلمات را با تصاویر مرتبط کنند و فرصت‌های ادراک زبانی خود را افزایش دهند. زمان تماشای تلویزیون یا تبلت برای کودکانی که زبان را یاد می‌گیرند، ارزشی ندارد، زیرا آنها از شرکای زبان انسانی خود یاد می‌گیرند، نه یک صفحه دوبعدی، مهم نیست که تولیدکنندگان برنامه ها چقدر گرافیک‌های پر زرق و برق می‌سازند.

صحبت های کودک پایه های رشد مغز و روابط عاشقانه را پایه ریزی می کند و یکی از مهم ترین اجزای محیط کودک شما است.