به طور کلی، خانه ماندن برای کودکان زیر شش سال توصیه نمی‌شود. در این دوران، کودکان احتیاج دارند که با محیط پیرامون خود تعامل داشته باشند، بازی کنند و به طور فعال به یادگیری بپردازند. خانه ماندن کودک در این دوره ممکن است منجر به اختلال در رشد شناختی، اجتماعی و رفتاری آنها شود.

علاوه بر این، خانه ماندن طولانی مدت کودکان را در معرض خطراتی مانند کاهش فعالیت بدنی، عدم تعامل با همسالان، کاهش تحرک و بهبود عملکرد حرکتی، کاهش توانایی های اجتماعی و ارتباطی و افزایش احتمال ابتلا به بیماری های روانی مانند افسردگی و اضطراب نیز قرار می دهد. 

بنابراین، برای رشد و توسعه سالم کودکان، مهم است که در محیطی فعال و اجتماعی قرار گیرند و با همسالان خود تعامل داشته باشند. همچنین، برای پیشگیری از ابتلا به بیماری های روانی، مهم است که کودکان در محیط پشتیبانی کننده خانواده و جامعه قرار داشته باشند.

توضیح بیشتر: 

خانه نشینی برای کودکان ممکن است به عنوان یک عامل موثر در ایجاد مشکلات مختلف در رشد و توسعه کودکان محسوب شود. در ادامه، به برخی از این مشکلات پرداخته می‌شود:

1- کاهش فعالیت بدنی: خانه نشینی موجب کاهش فعالیت بدنی کودکان می‌شود. این مشکل ممکن است منجر به افزایش وزن، اختلال در رشد و توسعه استخوان و عضلات، کاهش توانایی های جسمانی و بهبود عملکرد حرکتی شود.

2- کاهش تعامل با همسالان: خانه نشینی می‌تواند باعث کاهش تعامل کودکان با همسالان خود شود. این مشکل ممکن است منجر به کاهش توانایی های ارتباطی و اجتماعی کودکان شود.

3- کاهش تحرک: خانه نشینی می‌تواند باعث کاهش تحرک کودکان شود و ممکن است باعث شود که کودکان عادت‌های نامناسبی از جمله نشستن طولانی مدت در جلوی تلویزیون یا موبایل پیدا کنند.

4- اختلال در رشد شناختی: تعامل با محیط پیرامون و بازی کردن با اسباب باعث رشد شناختی کودکان می‌شود. خانه نشینی ممکن است باعث کاهش تعامل کودک با محیط پیرامون و کاهش فرصت انجام بازی‌های آموزشی شود و در نتیجه باعث اختلال در رشد شناختی کودک شود.

5- افزایش احتمال ابتلا به بیماری های روانی: خانه نشینی ممکن است باعث کاهش توانایی های اجتماعی و ارتباطی کودکان شود و باعث شود که کودکان در معرض بیماری های روانی مانند افسردگی و اضطراب قرار بگیرند.

در کل، خانه نشینی می‌تواند باعث ایجاد مشکلات مختلف در رشد و توسعه کودکان شود. بنابراین، سعی در ایجاد محیطی فعال و اجتماعی برای کودکان و افزایش فرصت های بازی کردن و تعامل با همسالان بسیار مهم است.